Rozwijanie wyobraźni przestrzennej i wdrażanie  do rozumienia stosunków przestrzennych zachodzących  między przedmiotami czy osobami jest naturalnym sposobem poznania otaczającego świata.
Pierwszym etapem jest uświadomienie dziecku schematu własnego ciała a następnie wyrabianie i utrwalanie orientacji w schemacie ciała drugiej osoby stojącej naprzeciw oraz nauka określania stosunków przestrzennych.
Te właśnie ćwiczenia są integralną częścią zajęć pedagogicznych z elementami psychomotoryki prowadzonych w naszym przedszkolu.
Chciałam  przedstawić  kilka propozycji takich ćwiczeń do  wykorzystania podczas zabawy w domu.
Poznanie własnego ciała - dotykanie i nazywanie poszczególnych jego części
Oglądanie swojego odbicia w lustrze
Poruszanie poszczególnymi częściami ciała np. stopą, głową palcami
Pokazywanie, naśladowanie  a także nazywanie min z wyrażaniem emocji np. jestem wesoły, jestem smutny
Wskazywanie części ciała z dodawaniem określeń (góra, dół przód, tył, bok)
Zapoznanie z oznaczeniami stron ciała np. to jest moja lewa ręka, to jest moje prawe ucho
Rysowanie postaci ludzkiej pod dyktando dziecka, zachęcanie do samodzielnego stworzenia rysunku człowieka
Zabawy z naśladowaniem np. zabawa w lustro - naśladowanie czynności wykonywanych przez inną osobę
Stworzenie prostego schematu postaci człowieka a następnie zachęcanie dziecka do uszczegółowienia tego obrazu np. dodaj oczy, ręce, jakąś część garderoby, zachęcanie do używania pojęć wysoko, nisko z przodu, z boku.
Składanie obrazka przedstawiającego postać ludzką kilku elementów  w zależności od możliwości dziecka.
Oglądanie zdjęć rodzinnych i rozmowa na temat znajdujących się tam osób np. kto jest wysoki, kto jest niski, jaki kolor mają jego włos 
Żródło:  "Zabawy i ćwiczenia na cały rok" Anna Franczyk, Katarzyna Krajewska

„Masażyki na plecyki”
 

„Masażyki na plecyki” to rodzaj  zabaw relaksacyjnych opartych na dotyku. Zabawy te mają na celu pogłębienie więzi uczuciowej między dzieckiem a rodzicem, dzieckiem a terapeutą, dzieckiem a opiekunem. Masażyki uczą dziecko orientacji we własnym ciele, orientacji przestrzennej, poznawanie kierunków góra-dół, strona prawa-strona lewa. Uczą rozpoznawać różne doznania dotykowe; głaskanie, drapanie, klepanie, lekkie poszczypywanie. Ponadto dzięki zabawom z masażykami dziecko uczy się koncentracji uwagi, słuchania, ćwiczą zapamiętywanie prostych rytmizowanych wierszyków. Pomagają się wyciszyć, uspokoić i odprężyć.
Starsze dzieci, gdy już pamiętają tekst i znają wykonywane gesty mogą zamiennie robić to z rodzicem. Daje to ogromną radość dziecku i poczucie sprawczości.

Pajączek
Wspina się pajączek po rynnie
(idziemy palcami po plecach dziecka od dołu do góry)
Spadł wielki deszcz i zmył pajączka
(przykładamy obie dłonie i szybko przesuwamy w dół)
Zaświeciło słoneczko
(rysujemy kółeczko)
I wysuszyło pajączka
(masujemy ruchem okrężnym)
I od początku.. wspina się pajączek po rynnie…

Pisała pani
Pisała pani na maszynie  (uderzanie pojedynczo palcami w plecy)
A B C (pisanie palcem drukowanych liter)
Przeszło stado słoni  (lekkie uderzanie pięścią)
Potem stado koni  (lekkie uderzanie dłonią)
Popłynęła rzeczka,  (rysowanie palcem wężyka wzdłuż kręgosłupa)
Przeszła pani na szpileczkach  (lekkie uderzanie palcami wskazującymi)
I pan w lakiereczkach  (chodzenie dwoma palcami po plecach)
Z gryzącymi psami  (lekkie szczypanie z boku pleców)
Popadał drobny deszczyk  (lekkie uderzanie wszystkimi palcami)
Przeszedł ci dreszczyk  (lekkie szczypnięcie w kark)

Wierszyki:
 

„Jestem duży” Dorota Gellner
Jestem duży! 
Byłem mały! 
Wróżki mnie zaczarowały! 
Jakie wróżki? 
Dobre wróżki! 
I urosły moje nóżki, 
I urosły moje ręce, 
Włosów też mam chyba więcej. 
Patrzcie jak urosłem cały. 
Chociaż byłem taki mały!  

„Jestem duża” Dorota Gellner
Jestem duża!
Byłam mała!
Wróżka mnie zaczarowała!
Uśmiechnęłam się do wróżki
I urosły moje nóżki,
I urosły moje ręce,
Włosów też mam chyba więcej.
Patrzcie jak urosłam cała.
Chociaż byłam taka mała!